Halbach-array is een magneetstructuur, die bij benadering een ideale structuur is in de techniek. Het doel is om met het kleinste aantal magneten het sterkste magnetische veld op te wekken. In 1979, toen Klaus Halbach, een Amerikaanse wetenschapper, experimenten met elektronenversnelling uitvoerde, ontdekte hij deze speciale permanente magneetstructuur, verbeterde deze structuur geleidelijk en vormde uiteindelijk de zogenaamde "Halbach"-magneet.